Commissie de Wit

Het bleek toch een onderhoudend schouwspel: de commissie de Wit tegenover de bankiers en een enkele politicus. Waar kwam die crisis toch vandaan? En hadden we het beter kunnen doen? Het was wat mij betreft nogal aandoenlijk. De echte vragen bleven ongesteld - waarom stond de Nederlandse overheid toe dat, net zoals in IJsland, in een kleine economie een bovenmatig grote bankensector actief was. Waarom blijft Groenink zeggen dat de ABN Amro een gezond bedrijf was, terwijl zijn RvC voorzitter en een dag later Wouter Bos dat vrij hardhandig ontkenden? Wat was nu precies het risico dat DNB liep bij een onterecht onthouden van de Verklaring van Geen Bezwaar? Enzovoort. De commissieleden lazen hun vragen staccato op, en legden vaak geen verband met de gegeven antwoorden. De sessie tussen PVV'r Graus en Arthur Martinez was daar een goed voorbeeld van: een schooljongen die een celebrity interviewt. Bijna vooroverbuigend, las onze volksvertegenwoordiger Dion vooraf geformuleerde vragen voor, zonder ook maar een keer echt aandacht te besteden aan het antwoord. Mooiste quote van Martinez: "As a company, you don't have the right to be independent, you have to earn it". Ik ga denk ik de Prooi herlezen!